با احترام و خاطره سهراب سپهری(شعرهای نیما خسروی)
سوگواره 1
براي سهراب سپهري
نامش
غمنامه كدام خاطره بود
مرد
مسافر
آبگينه
آب؟
با دستهاي نجيبش نقش مي زد
باران و نور و نيلوفر را
بر بوم پريده رنگ قرن
آوازش .
بوي سپيده داشت
شكفته بود
اما
در معبد سبز كدام خواب؟
اشراق را
در شب كدام كوير
نوشيد
از پياله ماه
در لحظه ناب؟
بر خاكسوگ سردش مي ايستيم
بي قرار
آفتاب.
نیما خسروی
آبشخور: پرنده نیست
هفتمین ققنوس((دفتر شعر های من: نیما خسروی)) دفتر دو
http://
+ نوشته شده در ساعت توسط نیما خسروی
|
به تعبیر بسیاری از صاحب نظران هنر به جایگاه خالی یک حقیقت به گونه غمخوارانه اشاره دارد.پرنده نیست گویای همان جهان جاودانی و بدون خشونتی است که می توانست باشد اما نیست.و آرمان من و تو ،عزیزکم بازنمود این جهان است .تا ما همه این آرمان را بصورت یک درد مشترک -عشق مشترک - نداشته باشیم.هیچ اتفاقی نخواهد افتاد.....